زنبور عسل برای لذت بردن نیست. او میافزاید زیرا او احساس تهدید یا ترسناکی کرده و تنها به نفع مستعمره عمل میکند. او یک حیوان اجتماعی است و از زندگی یا مرگ او آگاهی ندارد. قربانی برای جامعه بخشی از مأموریت آن است: دفاع از قلمرو خود، کندو (ذخایر عسل)، ملکه آن.
فقط ماده ها (کارگران) نیش، با پشه، horseflies ... باکره ملکه همچنین پیک نیک (اما هیچ کیسه زهر) و از دست می دهد که قدرت زمانی که تخمدان ها را توسعه داده اند. مردن نمی کند (آنها مجهز نیست).
کارگران بیش از مستعمره خود را با اذیت و آزار و تند است که به عنوان یک تهدید (یک حیوان، یک انسان) مشخص شده اند تماشا کنید. حمله جمعی است فرومون منتشر شده توسط یک زنبور عسل "هشدار پارچ" (کسی که اولین بار کشف خطر) باعث شده است. مکانیسم عمل این فرومون زنگ شده است در یک روشن مطالعه در ژانویه 2018 منتشر شده توسط مجلهمجموعه مقالات انجمن سلطنتی لندن ب: علوم زیستی. کار توسط تیم فرانسه و استرالیا نشان داد که منجر به ترشح فرومون در زنبور عسل "هشدار داده" و یا داشتن گاز گرفته باعث افزایش سطح سروتونین و دوپامین، دو انتقال دهنده های عصبی در مغز congeners آن است. این افزایش تهاجمی بیشتر (در مورد بسیاری از مهره داران و بی مهرگان) از اعضای مستعمره باعث.
خارش زنبور عسل به شکل هارپون است. هنگامی که در پوست مهره دار (که پوست آن در اطراف زخم رانده شده) جاسازی شده، نمی تواند بیرون بیاید.زنبور عسل برای تمیز کردن، زنبور وحشی و بخشی از شکم خود را شامل جیب زخمی می کند. بنابراین، کارگر زنده نخواهد ماند. با این حال، در مورد که آن را زده یک بی مهرگان (حشرات به عنوان مثال)، نیش آن اسکلت خارجی حیوان را سوراخ می کند و برگ را بدون زخم زنبور. بنابراین، او از این حمله جان سالم به در میبرد.
برخلاف زنبورها، زنبورها و هورنت ها می توانند چندین بار خارش داشته باشند، زیرا آنها یک خارش صاف دارند.
نیش زنبور دردناک است و باعث سوزش و سپس خارش می شود. ممكن است بخشی از دم كوچك باشد.
اول از همه، شما باید سریع از بین بردن خارش (و کیسه زهر خود متحرک متصل به آن و همچنان سم را تزریق می کند) با چاقو، کارت اعتباری یا کارت، پوست را از بین ببرد. ناخن برای جلوگیری از تزریق سم های اضافی (موچین ها ممنوع است).
سپس، ممکن است زخم را با یک منبع گرما گرم کرده (زهر را از بین می برد). مراقب باشید هر چند به سوختگی!
در نهایت، لازم است بر روی دکمه یک ضد عفونی کننده و سپس یک کرم آرام بخش یا ضد هیستامین یا ضد التهابی استفاده شود. همچنین دستور العمل های زیادی از مادربزرگ وجود دارد: سرکه، آب میوه، پیاز، اسانس و اسطوخدوس دارای اثرات آرام بخش هستند.
اگر انگشتان یا دستهای خود را روی نقطه ضرب قرار دهید، حلقه ها و دستبندها را به سرعت بردارید.
تحریک در سطح محلی معمولا برای 1 تا 3 روز ادامه می یابد.
لازم است به سرعت دکتر را مشورت کنید. تورم ناحیه ران ممکن است دچار تنفس شود.
برای افرادی که آلرژی ندارند، این یک مشکل نیست، اما بهتر است با دکتر مشورت کنید.
این آلرژی به نیش حشرات بسیار استثنایی است اما یک یا چند نیش حشره که توسط یک فرد آلرژیک دریافت می شود نیازمند پاسخ سریع از نجات است. گسترش تورم، تاکی کاردی، لرز یا تب باید تماس اضطراری (آتش سوزی یا سامو) را باعث شود. شوک آنافیلاکسی یک اورژانس حیاتی است. به علت نیش زنبورها، سالانه 10 تا 20 مرگ و میر وجود دارد.
ممکن است حساسیت زمانی ایجاد شود که احساس آلرژی داشته باشید.
اول از همه باید بدانید که بویژه زنبورهائی که از بین می روند! (این می تواند مطمئن شود)
دور از کندو، زنبورها تهاجمی نیستند. ما می توانیم آنها را برای غذا مشاهده کنیم. آنها به راحتی می روند اگر ما آنها را مزاحم می بینیم.
با منفی، آنها می توانند نیش اگر آنها را زیر پا خود را در دهان خود یافت، گرفتار در لباس یا مو. بنابراین اجتناب از پابرهنه راه رفتن در چمن و یا قرار دادن مواد غذایی در دهان بدون نگاه (برای هر زنبور عسل و یا زنبور بررسی کنید).
بهتر است که به یک کندو بدون حفاظت نزدیک نشوید، نه با یک زنبوردار همراه شوید. زنبورها لزوما حمله نمی کنند، این بستگی به شرایط دارد. آنها در بهار و اواخر تابستان به راحتی حمله خواهند کرد. آنها از موش ها یا ذخایر عسل خود محافظت می کنند. یک آب و هوای طوفانی یا یک فصل دشوار (ضعیف برداشت) عوامل دیگری هستند که می توانند به آنها بیشتر فشار آورند. اگر در نزدیکی کندو قدم بزنید، بهتر است سریعا فرار کنید تا از حمله جمعی جلوگیری کنید.
در هر صورت، از حرکات ناگهانی اجتناب کنید و آرام باشید. علاوه بر این، بوهای شدید (عطر و یا عرق کردن) و یا رنگ های روشن تمایل به تحریک آنها.